ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Παντρεύεσαι; Σκότωσε τον Εγωισμό σου! Αγαπάς; Διορθώσου!

Οι γονείς της Παναγίας, άγιοι Ιωακείμ & Άννα.
 

Tι σημαίνει ένα διαζύγιο; Την ανικανότητά μας να αγαπήσουμε. Αυτό βασικά σημαίνει. Όλα τα υπόλοιπα είναι οι δικαιολογίες μας. Την αποτυχία να αγαπηθούμε. Τη λαθεμένη αντίληψη που είχαμε για τον γάμο. Ο γάμος δεν είναι βίος ανθόσπαρτος. [...]
 

Μελετήστε με προσοχή την ακολουθία του Μυστηρίου [ενν. του γάμου]. Υπάρχει και μεταφρασμένη. Εκεί μέσα λοιπόν υπάρχουν όλα τα στοιχεία και όλες οι προϋποθέσεις που αν τις ζήσεις φθάνεις στην πληρότητα της σχέσης σου. Η Εκκλησία από την αρχή μας δείχνει τον δρόμο:  «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός...». Κι εκείνη τη στιγμή με το Ευαγγέλιο κάνει ο ιερέας το σημείου του Σταυρού. Τι σημαίνει αυτό; Τρία πράγματα βασικά.

Ξέρετε, παιδιά μου, για πού ξεκινάτε; Δεν ξεκινάτε για το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ξεκινάτε για τη Βασιλεία του Θεού. Αυτή είναι η πορεία του γάμου.
Ποιος θα είναι ο οδηγός σας σ' αυτήν την πορεία; Το Άγιο Ευαγγέλιο.
Ποια είναι η πορεία σας; Η Σταυρική!
 

Λέω στα ζευγάρια που παντρεύω: «Αν το καταλάβατε, παιδιά μου, σήμερα πρέπει να πεθάνετε, πρέπει να πεθάνει ο εγωισμός σας. Ξεκινήσατε καθένας από το σπίτι του και ήρθατε εδώ και τώρα φεύγετε από εδώ μαζί σε ένα καινούργιο σπίτι. Πολύ ωραία. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ο κάθε ένας πρέπει να φύγει από τον εαυτό του πια. Από αυτό που ήταν μέχρι τώρα. Κι εδώ η Χάρις του Θεού σάς ένωσε.»
 

Βλέπετε κάποια στιγμή ενώνουμε τα χέρια και τους λέω: «Έχετε δει δύο κλειδιά περασμένα σε κρίκο; Όπου και να 'ναι, θα είναι μαζί. Στην τσέπη μας ευρίσκονται ή μας πέσαν στον δρόμο ή τα πετάξαμε στη θάλασσα, θα είναι πάντα μαζί γιατί τα ενώνει ένας κρίκος. Αν όμως βγουν από τον κρίκο είναι ζήτημα τύχης, αν θα μείνουν και τα δύο κοντά και μαζί. Ποιος είναι ο κρίκος; Η χάρη του Θεού. Βάλτε τα χέρια σας, βάλτε τις καρδιές σας και οι δυο σας στο χέρι του Θεού. Ο Θεός δεν μας παίρνει με το ζόρι, απλώνει το δικό Του χέρι και εάν εσείς με τη θέληση βάλετε τα δικά σας χέρια ο Θεός θα σας ενώσει σε μια ενότητα τέλεια και αγία και έτσι να πορευτείτε.»
 
Όταν στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος, εγώ πανηγύριζα. Είπα, «επιτέλους, θα αποφύγω την ταλαιπωρία να παντρεύω ανθρώπους που δεν ξέρουν τι κάνουν.» Να πας στον Δήμαρχο κι όπου θέλεις. Όχι όμως εδώ! Γιατί ο χώρος αυτός εδώ είναι για αυτούς που ξέρουν τι θέλουν και πιστεύουν τι κάνουν. Ένα διαζύγιο μπορεί να έχει πολλές αφορμές, αλλά οι αιτίες του είναι λίγες.
 
…καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν 
Φωτο από τον ιστότοπο σάρκα μία (επισκεφτείτε τον)

Πώς προετοιμάζονται δύο νέοι άνθρωποι για να παντρευτούν; Από 'κεί θα καταλάβεις ποια θα είναι η συνέχεια.
Πόσο καλά γνωρίζονται; Ή πόσο βαθιά αγνοούνται;

 

Έχω ακούσει πολλές φορές την παρατήρηση «δεν ήτανε έτσι στην αρχή». Έτσι ήτανε, παιδί μου, αλλά εσύ δεν τον είδες. Ο αρραβώνας δεν είναι μια χαζοχαρούμενη περίοδος που θα κοιτάξουμε πώς θα περάσουμε καλά. Είναι ακριβώς μια περίοδος που οι άνθρωποι μιλάνε σοβαρά για το μέλλον τους, βλέπουν αν συμφωνούν, αν ταιριάζουν, αν έχουν την ίδια πλεύση μέσα στη ζωή τους, ακόμα μερικές φορές σε μερικά πράγματα, που φαίνονται πιο ρηχά, πιο εύκολα.
 

Κάποτε έλεγα σε δυο παιδιά που συνδεόντουσαν:
- Παιδιά χωρίστε τώρα γιατί θα χωρίσετε αύριο.
- Μα γιατί;

- Γιατί δεν έχετε καμία σχέση μεταξύ σας. Τα ενδιαφέροντα του ενός είναι τελείως διαφορετικά κι εξειδικευμένα, του άλλου είναι -τα παιδιά χρησιμοποιούν σήμερα αυτή τη λέξη- «μπάζα». Σε λίγο εσύ θα αρχίσεις να τη ζηλεύεις και εσύ σε λίγο θα αρχίσεις να κουράζεσαι. Λοιπόν, μην κάνετε λάθη!

 

Ευτυχώς κατάλαβαν έγκαιρα. Γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπεις την αλήθεια. Το σ' αγαπώ και μ' αγαπάς είναι εύκολο να το λες, δύσκολο όμως να το ζεις. Εμείς μάθαμε ότι η αγάπη είναι σαρκωμένη. Κι αν δεν σαρκώνεται, δεν σταυρώνεται, τότε ακριβώς δεν προχωράει.
 

Το Διαζύγιο τελικά είναι μια αποτυχία. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Πώς θα αντιμετωπίσουμε ένα διαζύγιο; Διδασκόμεθα από τα λάθη μας; Καταλάβαμε γιατί φτάσαμε εδώ; Πρώτα-πρώτα έχουμε τη συνείδηση ότι αποτύχαμε; Και δεν αποτύχαμε τυχαία, αποτύχαμε για συγκεκριμένους λόγους, καθαρούς και ορατούς ή πιστεύουμε ότι φταίει μόνο ο άλλος; Στα ζευγάρια που παντρεύω τους εύχομαι: «Παιδιά μου, σας εύχομαι να μάθετε στη ζωή σας να φταίτε πάντα και οι δυο μαζί. Γιατί αν πιστέψετε ότι φταίει μόνο ο άλλος, κάτι δεν πάει καλά μεταξύ σας.»
 
Παντρεύομαι σημαίνει δέχομαι τον άλλο όπως είναι γιατί τον αγαπάω.
Παντρεύομαι σημαίνει ότι αγωνίζομαι, κάνω τα πάντα για να δίνω χαρά σ' αυτόν που αγαπάω. Άρα λοιπόν υπάρχει μια κοινή πορεία και των δύο, δηλαδή το ότι ο άλλος με δέχεται, δεν γεννάει ασυλία του εγωισμού μου, αφού με δέχεται όπως είμαι. Σε δέχεται γιατί σε αγαπάει, εσύ αγαπάς; Τότε διορθώσου.
Τότε αφού βλέπεις ότι κάτι ενοχλεί τον άλλο, διόρθωσέ το. Όταν ακούω ανθρώπους να λένε: «εγώ αυτός είμαι ή εγώ αυτή είμαι, δεν αλλάζω», τους λέω: «Κακώς παντρευτήκατε, γιατί όταν κάποιος αγαπάει, αλλάζει.» Δεν αλλάζω σημαίνει δεν αγαπάω. Τα υπόλοιπα είναι περιττά.

 
Μητροπολίτου, Σισανίου και Σιατίστης Παύλος
Για μια υγιή και ζωντανή οικογένεια, έκδ. Σχολής Γονέων Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου 


Δείτε και: Έρωτας, σεξ, γάμος και μοναχισμός
Σεξ στην εφηβεία 

11 σχόλια:

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Αυτό το post δέχτηκε κάποια σχόλια, που δεν τα δημοσιεύω, γιατί δε μου άρεσε το ύφος τους - σκληρό, με αυθάδεια, χωρίς αγάπη.
Παραθέτω όμως τα επιχειρήματά τους:
α) Άγαμοι κληρικοί δεν πρέπει να μιλούν περί γάμου, γιατί δεν έχουν πείρα. Ας μη συγκρίνουν τον εαυτό τους με το Χρυσόστομο.
β) Κανείς δεν αλλάζει μετά το γάμο. Άρα ως αίτημα είναι φρικτά ουτοπικό. Το πολύ να συμπέσουν οι χαρακτήρες και να είναι κάπως συμβατοί.
Απαντώ με λίγα λόγια και λογισμούς;
α) Η πείρα δεν αποχτάται λόγω του έγγαμου βίου. Αλλιώς όλοι οι έγγαμοι θα ήταν έμπειροι και ο γάμος ποτέ δεν θα αποτύγχανε. Ένας σωστός και διακριτικός πνευματικός - ας μην πω άγιος και σκανδαλίσω - έχει μεγάλη πείρα, κι ας μην είναι ο Χρυσόστομος (ή ο Παΐσιος). Αν και δε θα κρίνω εγώ αν είναι ο Χρυσόστομος. Η δική μου πείρα να κρίνω τον παπά αυτόν ποια είναι;
β) Αλλάζουν οι άνθρωποι. Λίγοι μεν, αλλά υπάρχουν. Όλη η χριστιανική οδός είναι οδός μετανοίας.
Ο άνθρωπος μόνος του δεν αλλάζει, αλλά αν θέλει, βοηθάει κι ο Χριστός. Είτε μετά το γάμο, είτε μετά από θητεία στη Μαφία. Πάντα υπάρχει πιθανότητα αλλαγής.
Καλύτερα λοιπόν να λέω "εγώ δε μπορώ ν' αλλάξω" (δηλ. δεν θέλω ν' αγωνιστώ τόσο ώστε να με βοηθήσει ο Χριστός και ν' αλλάξω), όχι "δεν υπάρχουν κάποιοι που άλλαξαν".
Όσο για το τρίτο που έλαβα, όντως οι νύφες πρέπει να έρχονται άβαφες και σεμνά ντυμένες στην εκκλησία και όντως - προσθέτω από πλευράς μου - οι παπάδες πρέπει να συζητούν με το ζευγάρι ΠΡΙΝ, ΠΡΙΝ τη μέρα του γάμου και να το κατευθύνουν ποιμαντικά και πνευματικά. Δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, να διεκπεραιώνουν μόνο μια τελετή! Ακούτε, πατέρες;
Αναρωτιέμαι αν ήταν έγγαμος ή άγαμος ο αδελφός που έστειλε αυτό το σχόλιο.

Ανώνυμος είπε...

O αδελφός που έστειλε αυτό το σχόλιο είναι έγγαμος και με πολύ καλή σχέση γάμου μακροχρονίως. Απλώς επειδή έτυχε να συναντήσει μεγάλη κακομεταχείριση έως και εγκλήματα εις βάρος εγγάμων από άσχετους άγαμους και ζηλόφθονους "πνευματικούς" ενοχλήθηκε.
Θα επιμείνω ότι είναι ΤΟΛΜΗ να συγκρίνουμε τον Ιω. Χρυσόστομο με γ. Παίσιο.ΚΑΜΙΑ σχέση και επιτρέψτε μου να θεωρήσω ιερόσυλη τη σύγκριση.

Ανώνυμος είπε...

Έχει καταντήσει κουραστικό αυτό το επιχείρημα περί αγάμων κληρικών που συμβουλεύουν παντρεμένους. Υπάρχει και συγκεκριμένη ιντερνετική προσωπικότητα που γυρνάει από μπλογκ σε μπλογκ και όπου δει ανάρτηση σχετική αναρωτιέται "Πώς τολμάει να συμβουλεύει;". Νομίζω πρέπει να σκεφτεί λιγάκι πώς και γιατί απέκτησε αυτήν την εμμονή, γιατί περί εμμονής πρόκειται. Να έλεγα πως διδάσκει τίποτα περίεργο ο Σιατίστης, ή ο Λεμεσού (και μ' αυτόν έχει πρόβλημα). Και έχει λάβει πολλές φορές την απάντηση ότι και ο Χρυσόστομος ήταν άγαμος, και προφανώς γι' αυτό έσπευσε να ακυρώσει αυτό το επιχείρημα. Προφανώς πρόλαβε τον Χρυσόστομο και μπόρεσε να κάνει σύγκριση των καρδιών τους.

Δεν καταλαβαίνω τι θέλουμε επιτέλους από τους κληρικούς μας. Όταν είναι κακοί τους κράζουμε, κι όταν είναι καλοί δε μας βολεύει...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ που ομιλείτε περί κουραστικού επιχειρήματος θα σας πω ότι με τις εποχές αλλάζουν και πολλά από τα χριστιανικά επιχειρήματα. Οι νέοι μορφώνονται, περνούν από πολλές εμπειρίες, δεν πείθονται με επιχειρηματολογία ασκούμενη προς πεντηκονταετίας, οπότε ήταν απολύτως διαφορετικές οι κοινωνικές παράμετροι.
Οι μοναχοί μπορούν να γνωρίζουν τα του μοναχικού βίου και όχι τα του εγγάμου. Είναι απίστευτα εύκολο να θεωρητικολογεί ο καθένας άνευ εμπειρίας συγκεκριμένου τρόπου ζωής.Σας θυμίζω ότι στα κέντρα αποτοξίνωσης οι πιοαποτελεσματικοί θεραπευταί, είναι πρώην χρήστεςπου μπορούν και κατανοούν το πρόβλημα το υπαρξιακώ των χρηστών, εκ των ένδον. Μην παρεξηγείσθε όταν οι άνθρωποι διαφωνούν μαζί σας. Έχουν το δικαίωμα και της διαφωνίας και της εκφράσεώς της.

Ανώνυμος είπε...

Ο Σιατίστης είναι ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ. Και ΚΑΘΕ επίσκοπος (όπως και κάθε ιερέας) έχει καθήκον να ποιμαίνει αυτούς που ο Θεός του εμπιστεύτηκε. Για ΟΛΑ τα θέματα. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ. Δε χρειάζεται να ζητήσει κανενός την άδεια. Εκτός αν θέλουμε τους επισκόπους μας δημοσίους υπαλλήλους, όπως είπε κι ο οικοδεσπότης, να βάζουν απλώς τζίφρες.

Το ότι το πληγωθήκατε από έναν άγαμο πνευματικό είναι πολύ ανόητος λόγος για να δείχνετε τόση εμπάθεια απέναντί τους επειδή απλώς ποιμαίνουν, για κάμποσους λόγους:
1) γιατί ανάλογη ζημιά μπορούσε κάλλιστα να σας προκαλέσει και ένας έγγαμος (αλλά άσχετος και ζηλόφθων πνευματικός)- όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν
2) γιατί αποτελεί κατάφωρη αδικία να χρεώνετε σε μια ολόκληρη ομάδα χριστιανών το σφάλμα ενός μόνο
3) γιατί και οι μοναχοί σε οικογένεια μεγάλωσαν, με γονείς από σάρκα, συνεπώς δε θεωρητικολογούν - πρέπει να έχουν γνωρίσει (να το θέσω βιβλικά) γυναίκα για να μπορούν να συμβουλέψουν έναν έγγαμο; τέτοια ειδωλοποίηση της "χαράς του έρωτα";
4) γιατί αν η Εκκλησία πίστευε ότι ένας άγαμος δεν είναι κατάλληλος γι' αυτό το έργο, θα είχε θεσπίσει ανάλογη απαγόρευση - μην ανησυχείτε, δεν της διέφυγε
5) γιατί στην προκειμένη περίπτωση - και σε κάθε άλλη που έχετε σπεύσει να σχολιάσετε (ναι, κάνετε μπαμ πλέον, ακόμη κι όταν υπογράφετε ανωνύμως, γι' αυτό μίλησα για εμμονή) - ο επίσκοπος συμβουλεύει ΓΕΝΙΚΑ και όχι μέσα στο εξομολογητήριο
6) γιατί δε χρειάζεται να είναι κανείς στο επίπεδο του Χρυσοστόμου για να ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ τα λόγια του Χρυσοστόμου
7) γιατί πραγματικά δεν ξέρουμε ποιος είναι στο επίπεδο του Χρυσοστόμου. Και τον ίδιο, όσο ζούσε, δε νομίζω να τον είχαν στην ίδια εκτίμηση που τον έχουμε εμείς σήμερα. Το τι φαίνεται σ' εσάς ιεροσυλία είναι δικό σας θέμα - εγώ δεν έχω τον εγωισμό να βάζω στη ζυγαριά τις ψυχές των ανθρώπων (πόσο μάλλον όταν δεν τους έχω καν γνωρίσει...)
8) γιατί πάρα πολλοί σημερινοί νέοι και μορφωμένοι άνθρωποι αναπαύονται με πνευματικούς όπως ο Σιατίστης και ο Λεμεσού, ή ο (Άγιος στην κοινή συνείδηση του λαού) απλός καλόγερος (για σας) Γέροντας Παΐσιος - άρα είτε οι νέοι δεν ψάχνουν αυτό που εσείς νομίζετε από την εμπειρία σας ότι ψάχνουν, είτε οι πνευματικοί αυτοί έχουν μεγαλύτερη αξία απ' όση εσείς τους αποδίδετε
9) γιατί ο καθένας έχει την ευθύνη της ψυχής του, και εφόσον κανείς δεν είναι ίδιος με τους υπόλοιπους, διατηρεί με βάση τη διδασκαλία της Εκκλησίας, τη δυνατότητα να ΕΠΙΛΕΞΕΙ τον πνευματικό του. Αν κάποιος του φαίνεται εκτός τόπου και χρόνου, διαλέγει κάποιον άλλο - τόσο απλά.

Το παράδειγμα με τα κέντρα αποτοξίνωσης ήταν πολύ, μα ΠΟΛΥ άτοπο. Η εξάρτηση από ουσίες είναι τεράστιος σταυρός και όχι και τόσο συχνός. Πόσοι από εμάς είχαμε συγγενή ναρκομανή; Όλοι όμως έχουμε γονείς. Με τη λογική σας θα πρέπει πνευματικοί να γίνονται μόνο οι πρώην ναρκομανείς, κλέφτες, βιαστές και δολοφόνοι. Σας το έχουν ξαναπετάξει αυτό το επιχείρημα αλλά ούτε αυτό σας έπεισε.

Πλανάσθε αν νομίζετε ότι υπάρχουν δύο ειδών πνευματικότητες: μια για τους αγάμους, με κομποσκοίνια και μετάνοιες, και μια για τους εγγάμους, με οδηγούς πνευματικούς - ψυχιάτρους/ψυχολόγους. Η ζωή ΟΛΩΝ των χριστιανών είναι κοινή. Ο ίδιος ο Παύλος, νομίζω, το ξεκαθάρισε αυτό (ουπς, κι αυτός άγαμος...)

Το πρόβλημα εδώ δεν είναι αν εγώ διαφωνώ μαζί σας. Είναι ότι εσείς διαφωνείτε με την Εκκλησία. Ή μάλλον ότι η Εκκλησία τολμά (άκουσον, άκουσον) να διαφωνεί μαζί σας. Και μακάρι αυτό να συνέβαινε μόνο στο συγκεκριμένο θέμα, θα τον είχατε συγχωρέσει εκείνον τον αδιάκριτο ιερέα μετά από τόσα χρόνια...


Συγγνώμη για το μεγάλο ποστ, Νεκρέ.

Ανώνυμος είπε...

προς τον κύριο που έγραψε το μεγάλο ποστ ας ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε προσωπικα πρόβλημα με κακό πνευματικό. Λάθος κατάλαβε. Απλώς βλέπουμε τι χάος γίνεται γύρω μας με άθλιες συμβουλές και πόσες ψυχές κάθε μέρα θανατώνονται από αδιάκριτους ρασοφόρους, που απλώς "τρώνε πίνουν και την Αρτα φοβερίζουν" χωρίς ουσιαστικά, να παράγουν κανένα πνευματικό έργο.
Για τον Λεμεσσού και τον Σιατίστης μια και πάλι το προσωποιποιήσατε χωρίς να υπάρχει λόγος, θα σας πούμε ότι έχουμε μια πολύ καλή εικόνα και πληροφορία. Ένας όμως κούκος, δεν φέρνει την άνοιξη και αν δεν μένετε εθελούσια τυφλοί, μπορείτε να καταλάβετε την κοροιδία που γίνεται στο όνομα του Κυρίου.

Τελικά, για να πούμε την αληθεια, μένουν στην Εκκλησία, όσοι είναι καλά πρόβατα για σφάξιμο και αντέχουν τις κάθε είδους κακοποιήσεις από τους άσχετους ποιμένες. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Μένει στην εκκλησία όποιος μπορεί την λάθος συμβουλή και την κακοποίηση να την αντέξει. Όποιος δεν την αντέξει, κακό δικό του. Οι ιερωμένοι όλων των βαθμίδων έχουν πάντα τον τρόπο, να δικαιώσουν τους εαυτούς τους. Αυτός έφταιγε που δεν άντεξε. Δε φταίνε ποτέ αυτοί. Άγνωστέ μου κύριε, δεν σας έτυχε κάτι προσωπικό, γι αυτό μιλάτε με αυτό το στεγνό ύφος του ιεροξεταστή. Να το χαίρεστε το ύφος σας. Εγώ μιλάω από την πλευρά βαρύτατα κακοποιημένων ανθρώπων από μ ί α και μόνη κακή συμβουλή-πρακτική πνευματικών τους. Ήταν τόσο δαιμονική, τόσο κακή εκείνη η
μ ί α δαιμονική και σαρκολατρική συμβουλή-πρακτική, που τους έδωσαν, ώστε οι άνθρωποι, δεν επιθυμούν να σχετίζονται πλέον με κανενός είδους ιερατείο. Το ανοίξαμε το θέμα πολύ βέβαια. Δεν θα το συνεχίσω. Εχετε τις απόψεις σας και έχουμε τις ημέτερες, ΔΕΝ ξέρετε ποιος είμαι, και ΜΗ μας το παίζετε παντογνώστης(δείχνει μεγάλη έπαρση αυτό εκ μέρους σας) μη μας το παίζετε καρδιογνώστης δεν γνωρίζω ποιος είστε. Απλά, ανταλλάξαμε κάποιες σκέψεις και ζητώ συγνώμη εάν έκανα κατάχρηση και γω στη φιλοξενία του γενικώς πάρα πολύ υπομετικού οικοδεσπότη.

Ανώνυμος είπε...

Προσέξτε αδελφοί. Το ποστ μιλάει για σκότωμα εγωισμού, ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που έρχονται σε γάμου κοινωνία. Παρατηρώ ότι ο διάλογος εδώ διαμείβεται μεταξύ αγνώστων, χωρίς σχεδόν ίχνος χριστιανικής ταπεινοφροσύνης και αγάπης.Και ο ένας και ο άλλος, προσπαθείτε να καπελώσετε το συνομιλητή σας. Ακριβώς γι αυτό λαμβάνονται τα διαζύγια. Διότι και οι σύντροφοι, αυτή την πρακτική του καπελώματος, αρνούνται να την απαρνηθούν.

Ανώνυμος είπε...

Το συμπέρασμα του πολιτισμένου, ενταύθα ξεκατινιάσματος, είναι ΟΛΑ τα λεφτά, Νεκρούλη μου!

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει κανένα ξεκατίνιασμα. Εγώ έγραψα με συγκεκριμένα επιχειρήματα κι αντί να απαντήσετε επί της ουσίας αρχίσατε τους συναισθηματισμούς και με κατηγορήσατε για έπαρση. Σε αντίθεση με το τι νομίζετε, έχω κι εγώ ζήσει ανάλογη εμπειρία με αυτές που αναφέρατε, και παρόλ' αυτά το θεώρησα πολύ ανόητο λόγο να μείνω μακριά από την Εκκλησία. Μπόρεσα να διακρίνω μεταξύ ενός ατελούς (ως ανθρώπου) εκπροσώπου της και του ίδιου του θείου οργανισμού. Δεν ένιωσα την ανάγκη να βγω στο ίντερνετ και να κακολογώ γενικώς και αορίστως το Σώμα του Χριστού.

Δε θεωρώ την Εκκλησία χώρο για άλογα πρόβατα, γι' αυτό και μένω μέσα. Εσείς χρησιμοποιήσατε την έκφραση "Αυτή είναι η μόνη αλήθεια" για να παρουσιάσετε τη γνώμη σας ως βεβαιότητα. Τι διαφορά έχετε από τους αθέους και τους χριστιανομάχους που ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία είναι ένας χώρος διεστραμμένων κληρικών και εκούσια θυματοποιημένων προβάτων; Αν διαβάσει το συγκεκριμένο σας σχόλιο κάποιος που ταλαντεύεται στην πίστη θα φύγει τρέχοντας. Και τελικά δε μας διευκρινίσατε, εσείς θεωρείτε τον εαυτό σας πρόβατο και παραμέτε στην Εκκλησία; Ή μήπως δεν είστε πλέον μέλος της;;;...

Το ύφος μου μπορεί να ήταν ελαφρώς κωμικοδηκτικό, αλλά σίγουρα δεν ήταν σκληρό και αυθάδες, όπως τα δικά σας αρχικά που ο οικοδεσπότης αναγκάστηκε να λογοκρίνει. Επειδή βλέπω, πάντως, ότι η συζήτηση δεν έχει πλέον νόημα, αποχωρώ. Όσο για το αν γνωρίζω την ταυτότητά σας, να σας πω ότι μπορεί το αλεπουδάκι να μην είναι έντεκα, αλλά σίγουρα δεν είναι τριών. Και γαρ η λαλιά σου δήλην σε ποιεί...

Ευχαριστώ για την υπομονή, Νεκρέ.
Καλό σαββατοκύριακο σε όλους!

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Ευχαριστώ με τη σειρά μου.
Νομίζω ότι έχουμε πει αρκετά πράγματα εδώ και, με την άδειά σας, δε θα ανεβάσω άλλα σχόλια.
Ευχαριστώ.

Unknown είπε...

να προσθέσω κατα την ταπεινή μου
αποψη οτι στην εκκλησια δεν ερχομαστε για τους παπάδες αλλα
γιατι είμαστε αρρωστοι ψυχικά και
θελουμε ο Χριστός να μας κάνει
καλα δια των μυστηρίων του συμπεριλαμβανομενου της εξομόλογησης κανεις μες την εκκλησια απο τον αρχιεπισκοπο
μεχρι τον τελευταιο πιστο ΔΕΝ
είναι αναμαρτητος,ολοι στο ίδιο
καζανι βραζουμε. Ο Χριστός αν το
θελησουμε ταπεινά βρισκει τον τρόπο να
απαλυνει τα τραυματα και να μας
στειλει τον σωστό πνευματικό῎
ευχαριστώ